بیست و هفتم فروردین ماه سالروز پایتخت خواندن پارسه ، گرامی باد

 27 فروردین سالروز پایتخت خواندن پارسه (تخت جمشید) ؛ نخستین پایتخت شاهنشاهی ایران است

 تخت جمشید ،انبوهه(مجموعه) ای از کاخهای بسیار باشکوه است که ساخت آنها در سال ب512 پیش از زایش مسیح (قبل از میلاد) آغاز شد و پایان یافتن  آن 150 سال به  دراز (طول) انجامید.تخت جمشید در پروند (محوطة)  گسترده ای (وسیعی) جای دارد که از یک سو به کوه رهمت و از سوی دیگر به مرودشت  مرز دارد. این کاخهای  بزرگ (عظیم)  پادشاهی(سلطنتی) در کنار شهر پارسه که یونانیان آن را پرسپولیس خوانده اند ساخته شده است .

ساختمان تخت جمشید در زمان داریوش بزرگ در حدود 518 پ.ز(ق . م) ، آغاز شد. نخست تختگاه (صفه) بلندی را آماده کردند و روی آن تالار آپادانا و پله های درآیی (ورودی) و کاخ تچرا را ساختند . پس از داریوش ، پسرش خشایارشا تالار دیگری را به نام تالار هدیش را ساخت و شالوده و هنداخ(طرح) ساختمان (بنای) تالار سد ستون را ریخت . اردشیر نخست تالار سد ستون را تمام کرد . اردشیر سوم ساختمان دیگری را آغاز کرد که نافرجام (ناتمام) ماند . این ساختمانها بر روی پایه هایی ساخته شــده که قسمتـی از آنها مِهسنگ(صخره) های بزرگ و یکپارچه بوده و یا آنها را در کوه تراشیده اند .
مهرازی(معماری) هخامنشی ، هنری است از نوع نوآوری (ابداع) و درهم تنیدن( تلفیق) که از سبک مهرازیهای بابل و آشور و مسر و شهرهای یونانی آسیای  کوچک و تیره(قوم) اورارتو فراستانده (اقتباس) شده و با هنر نمایی ایرانی گونه (نوع) ناوابسته (مستقلی) را از مهرازی پدید آورده است . هخامنشیان با ساختن این ساختمانهای باشکوه می خواستند بزرگی(عظمت) شاهنشاهی خود را به جهانیان نشان دهند