انگل های پوستی در سگ ها و گربه ها

انگل های پوستی در سگ ها و گربه ها

شپش

شپش​ها ممکن است انسان​ها، حیوانات پستاندار یا پرندگان را مبتلا کنند. برای مبارزه با شپش در سگ​ها و گربه​ها داروهای موثری وجود دارند که می​توانید از داروخانه​های حیوانی تهیه کنید. برای جلوگیری از آلوده شدن سگ و گربه به شپش و کنه می​توان از قطره​های مخصوص استفاده کرد. این قطره​ها را باید هر چند ماه یک بار و دقیقاً مطابق با دستور مصرف پشت گردن حیوان چکاند. ممکن است بعضی از این قطره​ها  هم برای سگ و هم برای گربه مناسب باشند ولی معمولاً اینطور نیست. هرگز قطرۀ مخصوص گربه را برای سگ​ها یا قطرۀ مخصوص سگ​ها را برای گربه​ها استفاده نکنید. واکنش سگ​ها و گربه​ها به مواد مختلف متفاوت است و استفاده از داروهای یک حیوان برای حیوان دیگر می​تواند عوارض وخیمی ​در پی داشته باشد. قطره​ها و داروهای ضد شپش و ضد انگل را دقیقاً بر اساس دستور پشت آنها مصرف کنید. این داروها در واقع سمّ ضعیف شده هستند و عدم رعایت میزان تجویز شده بر اساس وزن حیوان می​تواند به بیماری و حتی مرگ حیوان منجر شود. حتی قطره​ها و پودرهایی که برای جلوگیری از آلوده شدن حیوان به انگل​های پوستی مصرف می​شوند، نمی​توانند ۱۰۰ درصد جلوی حملۀ این انگل​ها را بگیرند. بهتر است هر چند روز یک بار، زیر پوست، زیر و داخل گوش​های حیوان را به دقت بررسی کنید.

یکی از راه​های مقابله با شپش در حیوانات مختلف، استفاده از پودر Bolfo است. این پودر را می​توان از داروخانه​های حیوانی خریداری کرد و برای انواع حیوانات مثل سگ، گربه، اسب، خر و غیره به کار برد. کافیست مقدار کمی ​از پودر را روی پوست حیوان بریزید و با یک برس در خلاف جهت موها شانه کنید تا پودر به داخل پوست حیوان نفوذ کند. پودر باید روی پوست باقی بماند، نیازی به شستن سگ نیست. توجه کنید که​ این پودر نیز یک سم است و زیاده​روی در مصرف آن می​تواند به بیماری حیوان منجر شود.

در صورت مشاهدۀ شپش روی حیوان، علاوه بر خود حیوان، محل زندگی حیوان نیز باید با اسپری​های مخصوص یا پاشیدن مقدار کمی پودر بولفو از تخم​های احتمالی انگل پاک شود چون در غیر این صورت، حیوان در چند هفتۀ آینده دوباره به شپ مبتلا می​شود.

تذکر:  قطره​های ضد انگل​های پوستی و پودر بولفو برای حیوانات کمتر از ۳ ماه خطرناک هستند.

Trichodectidae
یک نوع انگل بسیار ریز (۱ تا ۱.۵ میلیمتر) است که می​تواند سگ​ها، گربه​ها، اسب​ها و خوکچه​های هندی را مبتلا کند. انواع مشابه ​این انگل می​توانند پرنده​ها را نیز مبتلا کنند. این انگل برخلاف کنه از خون تغذیه نمی​کند بلکه از خود موها تغذیه می​کند. این انگل​ها خیلی سریع تخم​گذاری می​کنند و می​توان هم خود آنها و هم تخم​های آنها را با چشم غیر مسلح دید. روش مبارزه با این انگل​ها دقیقاً مثل شپش​هاست. ساده​ترین راه برای خلاص شدن از این انگل، کوتاه کردن موهاست. می​توان از داروها نیز استفاده کرد. مواد موثر برای مقابله با این انگل عبارتند از: Fipronil, Avermectine یاPropoxur. برای آنکه نسل​های بعدی انگل نیز از بین بروند، ۲ تا ۴ هفته پس از درمان اولیه، درمان باید تکرار شود. محل زندگی سگ نیز باید ضد عفونی شود تا تخم​های انگل دوباره به حیوان منتقل نشوند.

کنه
کنه​ها معمولاً در بوته​ها و علف​ها به انتظار یک حیوان یا انسان می​مانند و به محض آنکه فرصتی گیر می​آورند روی حیوانات یا انسان​ها می​پرند و خود را به آنها می​چسبانند. آنها در هوای گرم و مرطوب فعال​تر هستند ولی تنها در هوای سردتر از منفی ۲۰ درجه می​توان از شرّ​ آنها کاملاً مصون ماند. کنه​ها می​توانند بیماری​های مختلف را به بدن حیوان یا شخص منتقل کنند و خطرناک هستند. معمولاً سه روز طول می​کشد تا کنه در بدن شکار خود (!) جاگیر شود بنابراین اگر در یکی دو روز اول از بدن جدا شوند نمی​توانند خطر جدی داشته باشند. بهترین راه مبارزه با کنه​ها این است که بعد از گشت و گذار در بیابان، جنگل، پارک، باغ و غیره  بدن خود و حیوان خود را به دقت بررسی کنید تا مطمئن شوید مهمان ناخوانده​ای ندارید. کنه​ها معمولاً در جاهای گرم و مرطوب بدن ساکن می​شوند. در مورد سگ​ها، گربه​ها و حیوانات جونده مخصوصاً زیر بغل​ها (زیر پاها)، زیر گردن، زیر و داخل گوش​ها محل مناسبی برای زندگی کنه​ها هستند.

ظاهر

کنه​ها ممکن است سیاه، قرمز، رنگ عدس یا رنگ پوست انسان باشند. آنها سر و دست و پاهای خود را به داخل پوست فرو می​برند و ممکن است چنان استتار شوند که به سادگی قابل دیدن نباشند ولی تقریباً همیشه با کشیدن دست روی پوست می​توان برآمدگی را تشخیص داد. کنه​ها بسیار ریز هستند ولی به محض خوردن خون میزبان خود چندین برابر بزرگ می​شوند. این شکل، جثۀ یک کنه را با یک کبریت مقایسه می​کند.

بیرون کشیدن کنه​ها

 اگر کنه جاگیر شده و به بدن چسبیده است، برای بیرون کشیدن آن از دست استفاده نکنید چون ممکن است نیمی ​از بدن کنه داخل پوست باقی بماند. در صورتی که دست و پای کنه در زیر پوست شما یا حیوانتان باقی مانده است، باید به پزشک مراجعه کنید چون این مسئله در طول چند روز می​تواند مشکلات بسیار حادی ایجاد کند.

  

هرگز روی کنه مادۀ شیمیایی یا کرم یا الکل نمالید. این کار به بیرون آمدن کنه کمکی نمی​کند و درست نتیجۀ عکس دارد چون کنه به محض احساس خطر تمام مواد سمی ​بدن خود را داخل بدن میزبان خود خالی می​کند.

برای بیرون کشیدن کنه انبرهای خاص پلاستیکی یا فلزی وجود دارند. این انبرها در شکل​های مختلف در بازار عرضه می​شوند ولی بیرون کشیدن کنه مانند باز کردن یک قطعه به وسیلۀ آچار یا انبردستی است. برای این کار باید سر انبر را زیر بدن حیوان قرار داد و انبر را پیچاند. بعد از دو سه دور پیچاندن، کنه بیرون می​آید. بهتر است کنه را داخل دستشویی بیندازید.

منبع : سایت حقوق حیوانات