خرس و آدمها

حادثه ای که متاسفانه نه یک بار بلکه بارها و بارها در کشور ما اتفاق افتاده و می افتد واقعا آیا این حیوانات زیبا آفریده های خداوند نیستند پس چطور هموطنان ما براحتی مخصوصا در فصل سرما بیرحمانه این حیوانات بی دفاع را نابود می کنند بعد تازه با پرورویی می گویند ما یک انسان متدین و خداپرستیم . واقعا چقدر بی حیا و نمک نشناس هستید

متن زیر از یک وبلاگ برداشت شده است

----------------------------------------------------------------------------------------------

خرس و آدمها

پریشب گزارشگر اخبار با هیجان از کشتن خرسی بی دفاع چنان می گفت که گوئی بیجه را دوباره گرفته اند و اعدام کرده اند. نه آدم رمانتیکی هستم و نه عضو انجمن دفاع از حیوانات. اما معتقدم آنچان که ما انسان ها حق زندگی در کره خاکی و عالم خلقت داریم سایر موجودات هم چنین حقی را-اگر نه بیشتر از ما-دارند. موجوداتی که نه چون انسان به تخریب محیط زندگی خود می پردازند و نه باز هم چون انسان وحشیانه همنوعان خود را قتل عام می کنند. مخالف شکار هستم چون موجودات زنده همانند ما حق زیستن دارند و ما هم اگر حیوان باشیم(که در تعریف منطقی انسان اورا حیوان ناطق خوانده اند و جنس انسان همان حیوانیت اوست و فصل و ممیز او ناطقیت او می گردد و اگر نباشد این قوه نطق[تفکر] همان حیوان و بلکه از او پست تر است.) تنها برای رفع نیاز های اولیه خود مانند پوشاک و خوراک و مسکن حق برداشت از منابع طبیعت را داریم. شکار هم نه برای رفع نیاز(آنگونه که در گذشته بوده است) که برای تفریح و خوش گذرانی و مسابقه است و در این میان جان حیوانات بی دفاع در برابر سلاح آتشین است و جنون انسان متمدن! کهپیروز همیشه مشخص است. چند روز پیش خبر صدور مجوز شکار پلنگ ایرانی را در روزنامه شرق خواندم. بعد هم که کشتن سنگدلانه آن خرس بی دفاع. از قبل هم که جسته گریخته از صدور مجوز شکار های بی رویه برای ثروتمندان حوزه خلیج همیشه فارس شنیده و خوانده بودم. تخریب جنگل ها و مراتع و باغ های شهری هم که جای خود دارد. تولید بی رویه ی خودرو و آلوده کردن محیط زیست با خودرو ها فرسوده و حجم بالای استفاده از سوخت های فسیلی که به آلودگی مضاعف هوا انجامیده همه و همه نشان از بی توجهی ما انسان ها به محیط زندگی خود داریم. دست بردن های انسان در ژنتیک و فیزیک انسانی و حیوانی و گیاهی هم که با افتخار از آن یاد می شود جای خود دارد.
چند ماه پیش که بحث آنفلوآنزای فوق حاد خیلی داغ بود[و مثل همه چیز به فراموشی سپرده شد] با خودم فکر می کردم که شاید این همه بیماری جدید که انتقال آنها از طریق حیوانات صورت می گیرد مثل سارس و آنفلو آنزای فوق حاد و طاعون و تیفوس و... نوعی انتقام آنها از ما انسان ها باشد که چنین ظالمانه برای آنها تصمیم می گیریم که چگونه جهانی را که متعلق به تمام ساکنان آنست را به تسخیر خود درآوریم

(راستی می دانستید آنفلو آنزا یعنی خشم خدایان؟)
من نمی گویم که در مورد خرس سهل انگاری می شد و اجازه داده می شد فاجعه ای به بار بیاید و انسان قربانی خرس شود اما معتقدم می شد با استفاده از روش های غیر کشنده حیوان را اسیر کرد و به جای دیگری منتقل کرد نه اینکه جلوی دوربینهای خبری با افتخار با گلوله ی کشنده خرس بی دفاع را هدف گرفت قهرمانانه!! شلیک کرد

برگرفته از : وبلاگ هه تاو